سرزمین آریایی

افراد لذت جو

افرادی که خوشیها ولذتهای شخصی را بر هر چیز دیگری ارجح می دانند وبا این فکر سعی می کنند بر ناراحتی های درونی خود سرپوش بگذارند،اینان غالبا بی اساس وبچه گانه فکر می کنند.با چیزهایی که آنهارا خوش می کند ، بسیار زود قانع می شوند . همواره به عقاید زود گذر خود تسلیم می شوند، چرا که نمی توانند برای یک مدت تولانی انگیزه یا هدفی را حفظ و دنبال کنند.برای کاری که شروع می کنند هرگز فکر نمی کنند .برای خوشیهای آنی و زود گذر خود از هیچ کاری روی گردان نمی شوند .حتی گاهی روی پول و ثروت آبرو وحیثیت دیگران نیز در این راه حساب می کنند .این تقریبا یک قاعده کلی است که میزان وشدت ((خود محوری )) انسانها بستگی به میزان درد وناراحتی آنان دارد.اگر فردی نتواند به خود توجه کند همزمان نیز نمی تواند به دیگران لطف وتوجه کند .البته مقدار ومیزان توجهی که به دیگران می کنیم حدو مرزی دارد. از بین بردن ویا کم کردن میزان ناراحتی بستگی دارد به این که افراد به علت این ناراحتیها پی ببرند و ریشه یابی کنند. یک انسان نمی تواند خود را مرکز گیتی بداند همچنین نمی تواند دیگران را متقاعد وقانع کند که این امر را بپذیرند .دردها وناراحتی های گذشته هر چه که هستند می توانند افراد را به خود محوری بکشانند. بطور کلی،برای این افراد، موضوع بحث وگفتگو مطرح نیست،همینقدر که بحث در مورد آنان باشد، برایشان کافی است. آنان بتدریج درون گرا تر می شوند و نشانه های ((افسردگی )) را ظاهر می سازند. زندگی کردن در چنین دنیای محدودی مثل زندگی کردن در زندان است. زجری که خود متحمل می شوند بیشتر از زجرو ناراحتی افرادی است که در کنار آنان زندگی می کنند. { یاحق }

لطفا نظر یادتون نره